Umbryjskie wzgórza przybrane w drzewa oliwne zrodziły w Zefferinie przeczucie, które odmieni jego życie. Postanawia on skoncentrować się na produkcji oliwy z oliwek extra vergine, wtedy jeszcze mało znanej w porównaniu z dominującą zwykłą rafinowaną oliwą z oliwek.

W ten sposób powstaje firma Zefferino Monini Olio di Oliva, której obroty rosną na tyle, że produkt dociera do pobliskich regionów, takich jak Lacjum, Marche i Emilia Romagna.

Zefferino zapisuje pierwszą stronicę historii sprzedaży oliwy extra vergine, udostępniając ją coraz szerszym kręgom konsumentów, poza granicami regionu. Jednakże podczas wojny produkt podlega reglamentacji i produkcja natychmiast staje.

Dopiero po zakończeniu wojny, dzięki liberalizacji handlu, produkcja rusza na nowo, a synowie Nello, Giuseppe i Paolo stają u boku ojca w laboratorium, by poznać wszystkie jej tajniki.

Aż do tej pory sklepikarze sprzedawali oliwę luzem z gąsiorów. W latach powojennych, wiedziona kolejnym przeczuciem, firma Monini wyprzedza oczekiwania rynku – postanawia sprzedawać oliwę na zupełnie nowy sposób, wprowadzając pierwsze szklane butelki, zdecydowanie wygodniejsze i w dystrybucji, i w konsumpcji.

W międzyczasie swoje miejsce w firmie odnajduje również nowe pokolenie braci Monini: Giuseppe postanawia wesprzeć ojca przy zaopatrzeniu w surowiec, a Nello, po przeprowadzce do Rzymu, otwiera tam magazyn, aby usprawnić dystrybucję na rynku regionu Lacjum. Paolo natomiast koncentruje się na wzmocnieniu pozycji na rynku ogólnokrajowym, co udaje mu się do tego stopnia, że w 1964 roku firma zdobywa bardzo prestiżowy w owych czasach laur: Złotego Merkurego.

Włoski boom gospodarczy okazuje się dobrym momentem na wdrożenie nowych sposobów docierania do osób bardziej otwartych na zakup jakościowych produktów. Stawiając sobie za cel trafienie do serc nowych konsumentów, Monini zaczyna z zapałem korzystać z pierwszych form reklamowego przekazu.

Aby dostosować działalność do obowiązujących standardów technologicznych, jakościowych i poziomu usług, należało pomyśleć o nowej strategii rozwoju: tego roku zostaje otwarta nowa siedziba firmy z czterdziestoma nowozatrudnionymi pracownikami.

Wskutek wypadku na nartach Nello trafia do szpitala. Tam odwiedzają go fachowcy od firmowej reklamy, aby przedyskutować nową propozycję.

Kiedy przechadzają się po parku kliniki, uwagę Nella przykuwają dłonie pracującego ogrodnika.

W ten sposób powstaje kultowe hasło Una spremuta di olive czyli Sok wyciskany z oliwek, któremu towarzyszy obraz tej samej dłoni ściskającej garść oliwek.

Ewolucja włoskiego systemu dystrybucji skłania firmę do zmiany formy prawnej ze spółki komandytowej na spółkę akcyjną; przedsiębiorstwo ciągle się rozwija zarówno – liczba zatrudnionych wzrasta do około sześćdziesięciu, a obroty sięgają w tym roku niemalże 60 miliardów lirów.

To lata trudne dla sektora produkcji oliwy. Spółka decyduje się na poszukiwanie partnera, aby dać nowy impuls do dalszego rozwoju rodzinnego biznesu.

Ostatnie słowo należy do młodego Zefferino, który postanawia zbyć 35% akcji firmie Star.

Dziadek Zefferino i ojciec Giuseppe zawsze pokładali wielkie nadzieje w młodzieńcu noszącym imię dziadka. Teraz powierzają mu przyszłość przedsiębiorstwa.

By przyjąć to cenne dziedzictwo, młody Zefferino rezygnuje z obiecującej kariery narciarza i zostaje dyrektorem naczelnym firmy, którą będzie zarządzał wraz ze swoją siostrą Marią Florą, odpowiedzialną za wizerunek i kontakty zewnętrzne.

Jako ambasador kultury oliwy extra vergine, firma Monini pragnie wyznaczać standardy dla przemysłu oliwnego również poza granicami Włoch. W 2000 roku powstaje Monini North America Inc. z siedzibą w Norwalk w stanie Connecticut, która wkrótce zostaje przeniesiona do obecnej siedziby w Shelton.

W 2001 roku Monini inwestuje w nowoczesną produkcję w Australii, w regionie New South Wales. Dokonuje zakupu 700 hektarów ziemi, z których 300 przeznacza pod nowoczesną uprawę, zasadzając ponad 110.000 małych drzewek przywiezionych z Frantoio, Leccino, Pendolino i Coratina we Włoszech, które zaczynają rosnąć w australijskim słońcu.

Chęci dalszego rozwijania się zaczyna jednak towarzyszyć pragnienie przywrócenia rodzinie pełnej własności marki, a firmie jej spoletańskiej tożsamości.

Po czternastu latach związku z firmą Star, Zefferino i Maria Flora postanawiają odkupić 35% udziałów zbytych w 1988 roku: „rodzinna oliwa” jest znów całkowicie w naszych rękach, z dala od nacisków międzynarodowych koncernów.

Powstaje Monini Polska, filia z siedzibą w Poznaniu. Przy ponad dwudziestoprocentowym udziale w rynku Monini jest w Polsce liderem.