Opowieść ze Spoleto
• Spot „Z miłości do oliwy”Istotne etapy rozwoju technologii przemysłu oliwnego od Starożytności do XX wieku.
Od zamierzchłych czasów zastanawiano się nad sposobami wyciskania oliwek. Na początku miażdżono je po prostu w moździerzu z dodatkiem ciepłej wody, która ułatwiała oddzielanie się i wytrącanie oliwy. Później, wraz z nowymi wynalazkami, człowiek opracował nowe metody produkcji oliwy z oliwek.
Pierwszym wielkim wynalazkiem w tłoczeniu oliwek było wprowadzenie ogromnego kamienia w kształcie walca, nazywanego dzisiaj kamieniem młyńskim, z drewnianą belką, obsługiwanego ręcznie lub przy użyciu zwierząt. Zastosowanie zasady dźwigni pozwoliło na zwiększenie wydajności.
Pasta z oliwek znajdująca się w płóciennych workach jest wyciskana przy użyciu wielkich kamieni, niczym w olbrzymim dziadku do orzechów.
Z czasem pojawia się na horyzoncie nowy wynalazek: śruba Archimedesa. Z początku umieszczana na końcu dźwigni, później w prasie, jest w stanie uzyskać taki nacisk, jakiego nie osiągnąłby ręcznie człowiek.
W 1830 roku, agronom francuski Pietro Ravanas zastosował w prasie zasadę naczyń połączonych Pascala. I tak, prasa hydrauliczna staje się najskuteczniejszą metodą ekstrakcji oliwy.
W latach 70. ubiegłego wieku upowszechnia się nowy system ekstrakcji: centryfuga. Po rozdrobnieniu oliwek, pastę umieszcza się w wielkiej poziomej wirówce, tzw. dekanterze, który oddziela oliwę od wytłoczyn i od wody wegetacyjnej.